علی رهبری موسیقی‌دان و رهبر ارکستر سمفونیک در سال ۱۳۵۲ مدیریت هنرستان موسیقی ملی و ۱۳۵۳ مدیریت هنرستان عالی را بعهده گرفت. او در ۱۸ سالگی برای ادامه تحصیل و با استفاده از بورسیه دولتی به اتریش عزیمت کرد و دوره آهنگسازی را در آکادمی موسیقی وین طی سه سال به اتمام رسانید. پس از فارغ‌التحصیلی آکادمی وین او را به‌عنوان دستیار در رشته آهنگسازی استخدام کرد.

از راست: علی رهبری – ناشناس- محمد نوری (خواننده) و ناصر فرهنگ‌فر (نوازنده تنبک) دهه‌ی ۳۰ – شهر ری

او با ارکسترهای ژونس موزیکال، ارکستر هنرستان عالی موسیقی، ارکستر صبا، ارکستر مجلسی رادیو و تلویزیون، ارکستر سمفونیک تهران و پس از انقلاب ارکسترهای زیادی از جمله: ارکستر فیلارمونیک برلین ( زمانی که دستیار فون کارایان بود)، ارکستر ملی فرانسه، ارکستر فیلارمونیک لندن، ارکستر رادیوتلویزیون بلژیک BRT (به عنوان رهبر دائم) و ارکستر فیلارمونیک زاگرب (به عنوان رهبر دائم) کنسرتهایی اجرا کرد.

او در سال ۱۳۵۴ مدال طلای حقوق بشر را دریافت کرد و قطعاتی نظیر «هافمون» و «بیروت برای ۹ فلوت» را در همین راستا تصنیف کرد. از آثار علی رهبری در ایران اجرای «بیژن و منیژه» اثر حسین دهلوی، «حماسه» اثر احمد پژمان و «کنسرتو ویلنسل سن سانس» با تکنوازی عباس ظهیرالدینی در بازار موجود است.

از رهبری به عنوان شناخته‌شده‌ترین رهبر ایرانی ارکستر سمفونیک یاد می‌شود که در کشورهایی چون ترکیه و برخی کشورهای شرق اروپا و نیز کشورهای اروپایی و آمریکایی سمت رهبری ارکسترهای سمفونیک آن‌ها را بر عهده داشت.
سابقه رهبری بیشتر از ۱۲۰ ارکستر در کشورهای مختلف و مخصوصا انتشار ۱۵۰ CD که بیش از ۳۵ CD و DVD آن توسط انتشارات Naxos به انتشار رسیده، به جایگاه هنری رهبری منزلتی ویژه بخشیده است.