به گزارش خبرگزاری خبرگاه، یک ناکامی دیگر برای فدراسیون ۵ ستاره تاج رقم خورد تا تعداد ناکامی های این فدراسیون از ستاره های حلبی روی سینه اش بیشتر شود. ناکامی های زنجیروار که به نظر می رسد نقطه پایانی ندارد. بعد از ناکامی تیم های باشگاهی ایران در آسیا، ناکامی نوجوانان و جوانان در رقابتهای قهرمانی آسیا، ناکامی فوتبال ساحلی در جام جهانی این بار نوبت تیم ملی فوتسال زنان بود که در آسیا ناکام باشد و از اریکه قهرمانی به زیر کشیده شود. تیمی که همیشه به قهرمانی اش عادت کرده بودیم اما این بار شکست خورد و به مقام سوم بسنده کرد تا سریال ناکامی های فوتسال ادامه داشته باشد. دردناک تر اینکه تیم ملی فوتسال زنان در جام ملت های فوتسال زنان آسیا همین نتیجه را باخت و هم اخلاق را. آنچه نتیجه یک خود کم بینی بزرگ و القای روحبه ترس و بزدلی به این تیم بود.
دختران ایران در مسابقات امسال در چین، تحت فشار تصمیمات استراتژیک و شاید غیرورزشی قرار گرفتند و دست آخر چوب همین سیاست غلط را خوردند.
تیم ملی فوتسال زنان ایران در رقابتهای گروهی با هنگ کنگ، فیلیپین و ویتنام هم‌گروه شد؛ حریفانی که حداقل روی کاغذ سخت به نظر نمی‌رسیدند. شاگردان سلیمانی توانستند دو بازی ابتدایی خود را با پیروزی پشت سر بگذارند. با این حال، وقتی که نوبت به بازی با ویتنام رسید، سوالات بسیاری در مورد نیت نهایی تیم مطرح شد. آیا این بازی برای تیم ملی ایران، صرفاً یک بازی تشریفاتی بود؟ آیا تلاش برای اجتناب از رویارویی با رقبای دشوارتر به قیمت یک بازی ناجوانمردانه و توقف مصلحتی تمام خواهد شد؟
عملکرد بازیکنان در بازی با ویتنام بوی تساوی مصلحتی را می‌داد. به نظر می‌رسید ملی‌پوشان ایران با هدف جلوگیری از تقابل با تیم پرقدرت ژاپن، به چنین استراتژی‌ای روی آورده‌اند. اتفاقی که یادآور اقدام مشابه ملی‌پوشان ساحلی در جام جهانی سیشل که برای اجتناب از رویارویی با برزیل به پرتغال باختند، اما در مرحله بعدی از دور مسابقات حذف شدند.
ملی‌پوشان فوتسال زنان ایران در قهرمانی آسیا در مرحله نیمه‌نهایی مقابل ژاپن حذف شدند و از رفتن به فینال بازماندند. اما در دیدار رده‌بندی با شکست چین، موفق به کسب رتبه سوم این مسابقات شدند و جواز حضور در جام جهانی فوتسال فیلیپین را به‌دست آوردند.
این نگرش، هرچند روی کاغذ عاقلانه به نظر می‌رسد، اما باعث شد بازیکنان ما به فینال نرسند و آرزوها و اهداف بلندمدت خود را زیر سوال ببرند. در ورزش، اصول اخلاقی باید همواره در راس تصمیمات قرار داشته باشد و این قبیل رفتارها نه‌تنها به اعتبار ملی‌پوشان آسیب می‌زند، بلکه تصویر ورزش ایران را نیز خدشه‌دار می‌کند. کاش فدراسیون ۵ ستاره آقای تاج درباره باخت در زمین و اخلاق توضیحی داشته باشد.