به گزارش خبرگزاری خبرگاه؛ اسطوره های دنیای ورزش یگانه اند. آنها که رکوردهایی عجیب و گاه دست نیافتنی را خلق می کنند که تا سالها پابرجا می ماند و حتی بعد از شکست نام آنها نمی شکند. چرا که مترادف با موفقیت است.

در فوتبال پله و مارادونا بودند و در عصر جدید مسی و رونالدو، ورزش‌های موتوری میشاییل شوماخر است، در فوتبال پله، در گلف تایگر وودز، در بسکتبال مایکل جردن و شکیل اونیل، در شنا مایکل فلپس، در تنیس نادال و فدرر و در دوومیدانی اوسین بولت. در هر رشته ای می توان نامی را یافت که اینگونه وجهه دست نیافتنی و اسطوره ای داشته باشد.

همه پدیده ها به ابرستاره ها و اسطوره های خود می نازنند. رشته کوهنوری اما به عنوان یکی رشته خاص و ویژه که تهی از مدال و رقابت است، برای خود صاحب اسطوره است. ستاره ای که از همه ابرستاره های رشته های دیگر از مسی و رونالدو گرفته تا بولت و فلپس خاص تر و ویژه تر است. در دنیای کوهنوردی نیز مردی وجود دارد که نه تنها به یک نماد، بلکه مترادف خود رشته کوهنوردی شده است.

جهان ۳۰ سال پیش چگونه بود؟ آنقدرها هم تغییر نکرده است. اگر یک چیز ثابت بوده باشد، صعودهای کامی ریتا شرپا به قله اورست است.

ما در مورد «کامی ریتا» شرپا نپالی یا «مرد اورست» صحبت می‌کنیم. این راهنمای محلی یا به عبارت محلی بلدراه با کمک مشتریان ثروتمندی که می‌خواهند رویای خود را با فتح اورست تحقق بخشند، درآمد کسب می کند. با این حال، هیچ کس در جهان به اندازه او به بلندترین کوه روی کره زمین صعود نکرده است.

کامی ریتا اخیرا رکورد خود را به روز کرد و برای سی امین بار به قله اورست صعود کرد.

کامی ریتا البته زندگی پرفراز و نشیبی داشته. او در هیمالیا بزرگ شد، بنابراین کوهنوردی یک انتخاب آگاهانه برای او نبود. در نپال هیچ کار دیگری برای انجام دادن وجود ندارد. کامی در کودکی مجبور بود برای رسیدن به مدرسه ۴ ساعت راه برود. او به دلیل شرایط سخت مالی مجبور شد رویای خود را رها کند و به سمت کسب درآمد برود.

او در ۱۰ سالگی مدرسه را رها کرد و در سفرهای کوهنوردی به صورت پاره وقت مشغول به کار شد. اورست همیشه ده ها و صدها گردشگر را در روزهای مختلف سال به خود جذب می‌کند که نیاز به کمک دارند، خصوصا برای کسی که مسیر را بلد باشد. 

کامی ریتا در ۲۴ سالگی برای اولین بار به اورست صعود کرد. صعود موفق بعدی ۳ سال بعد رخ داد. در مقطعی او تقریبا ۲ بار در فصل به «بام دنیا» صعود می‌کرد. او کوه‌های آنجا و مسیرهایش را خیلی خوب می‌شناسد. 

او هفدهمین صعود خود را در سال ۲۰۱۶ انجام داد و این اولین باری بود که سنت شکنی کرد و از شمال، از سمت تبت به اورست رسید. ریتا به هیچ وجه اهل ریسک کردن نیست. صحبت او با کوهنوردهایی که می‌خواهند اورست را فتح کنند این است: “اگر به قدرت خود یا ایمنی مسیر شک دارید، فقط باید پایین بروید. نگران شکست نباشید، اورست همچنان هست و می‌توانید زمانی دیگر سعی کنید به قله صعود کنید.”